Ranil en moeder:
allebei genezen van lepra

Als je Ranil ziet, zou je niet zeggen dat hij ernstig ziek is. Maar hij heeft lepra. De vlekken op zijn wangen zijn de eerste tekenen.

Ranil is drie jaar en woont met zijn moeder Prasanthi (29) in het dorp Sina Urani, Sri Lanka. Geld hebben ze niet. Het loon van zijn vader is nauwelijks genoeg om van te eten. Hij werkt ver van huis en is meestal wekenlang weg. Het gezin heeft geen plek om te wonen en leeft daarom bij opa en oma in de hut.

Gevoelloze vlekken

Zijn moeder weet niet wat de witte plekken betekenden. Zelf heeft ze dezelfde vlekken. Ze merkt dat haar huid daar gevoelloos is. Zelfs hitte van kokendheet water voelt ze niet. Ongemerkt loopt ze blaren, wonden en infecties op.

Niet durven, toch gaan

Prasanthi vertelt: ,,Mijn moeder vermoedde lepra. Ze vertelde over familieleden met die ziekte. ‘Het verteert je handen, voeten en gezicht en veroorzaakt dat mensen je verstoten uit angst voor besmetting’, zei ze. Ik rilde…’’ Prasanthi durfde niet. Haar hart beefde van angst. Maar ze wist: ik moet. Ze schraapte haar laatste centen bij elkaar om met Ranil de bus te nemen naar het ziekenhuis van Leprazending. Na grondig onderzoek liegt de diagnose er niet om: ‘jullie hebben lepra’. Prasanthi is in shock…

Vooroordelen in het dorp

Als een lopend vuurtje gaat het rond: ‘Prasanthi en haar zoontje hebben lepra…’ Dorpsgenoten lopen ineens met een boog om hen heen. ‘Stel dat je het ook krijgt… Ze heeft vast gezondigd, God straft haar met melaatsheid’, zo gonzen de vooroordelen. Reizen met het Openbaar Vervoer mag niet meer – Ranil en zijn moeder krijgen geen plekje. Hij is ook niet langer welkom op de crèche en zijn moeder mag niet meer op haar werk komen. Iedereen weet het, iedereen mijdt hen…

Niet meer besmettelijk

In het lepraziekenhuis krijgen Ranil en zijn moeder meteen medicijnen. Na 72 uur zijn ze niet meer besmettelijk. De lepra-artsen en zorgprofessionals behandelen hen liefdevol. Gratis. Dankzij uw giften.

Op tijd ingrijpen

Lepra is een hardnekkige huidziekte, die de zenuwen aantast. Omdat je huid gevoelloos wordt, voel je niet wanneer je je handen stoot of verbrandt en krijg je ernstige wonden. Uiteindelijk tast het je handen en voeten aan. Feit: lepra goed te genezen. Maar om handicaps te voorkomen, is het belangrijk dat we er op tijd bij zijn.

Genezen van lepra

De moeder van Ranil vertelt: ,,Gelukkig was mijn zoontje nog maar kort besmet. Hij houdt geen zichtbare sporen of handicaps over. Ranil zit goed in zijn vel, hij geniet van voetballen en spelen. Zelf ben ik ook behandeld en het gaat goed met me. We zijn allebei genezen van lepra. Ik ben zo dankbaar voor alle hulp. Iedereen die heeft bijgedragen wil ik vanuit de grond van mijn hart bedanken. Uw goedheid zullen wij nooit vergeten.’’