Florrie en haar man leven in Bangladesh. Als we hen ontmoeten is haar man ernstig gehandicapt aan zijn benen als gevolg van lepra en zelf heeft ze een gehandicapte hand. Maar dankzij haar wilskracht en de steun van haar zelfhulpgroep is zij een van de drijvende krachten van verandering in haar dorp.
Als er een probleem is in het dorp, wordt zij als eerste gebeld.
Op een dag ontvangt Florrie een verontrustend telefoontje van een meisje. Het meisje is in alle staten over het feit dat haar 15-jarige vriendin uitgehuwelijkt wordt aan een oudere man. Vastberaden neemt Florrie contact op met de moeder van het meisje. De moeder legt uit dat ze als alleenstaande vrouw haar dochter niet langer kon voeden, waardoor ze geen andere optie ziet dan haar uit te huwelijken. Op die manier zal de man voor haar dochter zorgen.
Florrie aarzelt geen moment en zegt : “Ik zal je helpen!”. Ze biedt aan om de kosten van de zorg voor het meisje de komende jaren op zich te nemen, ondanks haar eigen beperkte middelen. Florrie weet precies waar ze zelf een beroep op hulp en fondsen kan doen, waardoor ze deze kosten kan dragen. Dankzij haar tussenkomst worden de uithuwelijksplannen nu afgeblazen en kan het meisje haar opleiding voortzetten. Op deze manier kreeg het 15-jarige meisje een nieuwe kans op een betere toekomst. Dit is slechts één voorbeeld van Florrie’s impact in haar omgeving.
Florrie had een droom toen ze kind was. Ze wilde iets betekenen voor de mensen in haar gemeenschap. Doordat de zelfhulpgroep haar steunt en zij krachtig optreed in naam van de groep, is er heel veel mogelijk. Toen Florrie besloot zich beschikbaar te stellen voor deelname in de gemeenteraad van de Upazilla, waar zij woont, heeft de zelfhulpgroep en mensen daaromheen haar gesteund met de campagne en velen hebben op haar gestemd. Zij is nu onderdeel van de gemeenteraad en zij kan daardoor nog meer voor anderen betekenen en in de bres springen.
De groep waar Florrie sterk door staat is deel van het zelfhulpgroep programma. Lees meer over de impact van zelfhulpgroepen!