Geplaatst op 09-06-2022 in Blog.
Eindelijk…Ik zie er naar uit dat ik weer naar Nepal kan gaan (en mag gaan, Mariet). De COVID pandemie, een ieder is nu bekend met dit woord, heeft ons ruim twee jaar in de weg gestaan om Nepal te bezoeken. Omdat ik nu alleen ga, wordt het een kort bezoek van 4 weken. In de afgelopen 2.5 jaar is er intensief email en skype contact geweest met belangrijke personen in de projecten waar ik bij betrokken ben. Een fysiek bezoek heeft na ruim twee jaar toch wel een meerwaarde naast de vele skype/zoom/email contacten.
Als eerste bezoek ik het ziekenhuis van de Lepra Zending vlakbij de hoofdstad. Hier laat ik een VU Master student achter die met mij meereist om in dit ziekenhuis een afstudeer onderzoek te doen dat we samen hebben opgezet. “Wat zijn de belangrijke redenen voor een te laat gestelde diagnose van lepra en wat zijn daarvan de lichamelijke en sociale gevolgen?” Ook heb ik in dit ziekenhuis overleg over een ander groot meerjarig onderzoek waarvoor we subsidie hebben aangevraagd. Hierover meer in een volgende blog.
Dan gaat de reis naar een ander ziekenhuis in de tweede stad van Nepal, Pokhara, waar de zorg voor lepra patiënten ook nog steeds centraal staat. Dit ziekenhuis, Green Pastures Hospital (Psalm 23) & Rehabilitation Center heeft zich, naast de lepra, verder gespecialiseerd in algemene revalidatie, oorheelkunde, en palliatieve zorg. Op dit moment wordt er een nieuwe afdeling voor de lepra patiënten gebouwd (30 bedden). De oude afdeling dateert van het prille begin van leprazorg en zendingswerk in Nepal, begin jaren ’50 van de vorige eeuw.
De meeste tijd zal ik hier doorbrengen met lesgeven, onderzoek opzetten en in het algemeen adviseren over de (lepra)zorg.
Voor de ergotherapie neem ik een cheque mee voor inrichting van een nieuwe ruimte die speciaal gebouwd is voor de behandeling van kinderen met aangeboren hersenletsel (spasticiteit) en patiënten met handproblemen voor/na een chirurgische ingreep. Geen persoonlijke cheque maar een cheque van een fonds dat met name de ontwikkeling van handrevalidatie ondersteunt.
Een revalidatie centrum in Nederland wil graag ondersteuning geven aan de revalidatie afdeling van Green Pastures, met name de patiënten die een beroerte hebben gehad of een dwarslaesie hebben. Als de onderhandelingen goed gaan, komen zij elk jaar met een team om heel specifiek training te geven voor de behandeling van deze patiëntengroep. Mijn meeste aandacht zal echter uitgaan naar de leprazorg. Met de verbreding van de zorg in en vanuit het ziekenhuis is het belangrijk dat de leprazorg nog voldoende aandacht krijgt.
Een belangrijke ontwikkeling van het ziekenhuis in het afgelopen jaar was de erkenning van Green Pastures door de overheid als algemeen ziekenhuis. (wordt vervolgd)
Namaste, Wim
Hij laat mij (ons) rusten in Groene Weiden en voert ons naar vredig water (Psalm23)